Yesterday M and I went to the Aquazoo in Düsseldorf with Sheila and her fiancé. It was fun, because even though we've been friends for, probably, six years now, this was the first time the four of us went somewhere together. We usually just hang out and play games or watch movies together.
While driving over there Sheila and I checked out bridal gowns in bridal magazines (Sheila is getting married in June), which was interesting. If you don't know Sheila, check out her log. It tells you a lot about her style and who she is. Her style and mine are very different.
We've had lots of discussions about our friendship and how it's funny that, even though we are very different, we really like one another. And we also do have a lot in common.
Sheila's parents are both from Indonesia so she was raised in a different culture than I was, even though she was born in the Netherlands and is
also very Dutch. Even after those six years of friendship we sometimes find something that is so totally different that it's funny we didn't notice that before. Looking back at that, it always raises a situation that I find very uncomfortable at the moment it happens. But then we talk about it and it ends up being funny. For instance, yesterday I asked her for a recipe for Foo Yong Hai. She told me that she wasn't going to share it. I was surprised, because I've shared recipes (and other things) with her before, and vice versa, and it's never been a problem. But yesterday she was really firm in her not sharing the recipe. She explained to me that in the Indonesian culture recipes are handed down generation to generation, and it's not done to share it with others outside the family. I thought that was funny because in my family we also have recipes like that (like grandma's apple pie and mom's purple cabbage) but anybody who likes them can have them. But apparently in their culture food is so important that you just don't do that.
It took me a while to understand the whole thing. I was very surprised and at first a little shocked. She was suprised by the way I reacted. I thought: "why won't she give me the recipe? We're such good friends! Did I just totally insult her?" But then she explained why it was so important to her to keep the recipe to herself. Thank goodness she said she wasn't insulted and did offer to make the dish for me whenever I want to eat it. And in the mean time, I'll just try fixing something like Foo Yong Hai with the ready made spice mixes offered by our good friend Mr.Conimex!
This story reminded me that the differences between us are one of the things that make our friendship special. Sheila teaches me lots of things that I never realised. And it's good to have someone close to you who reminds you every once in a while that there are lots of different perspectives to lots of different things.
17 comments:
Well done, perfectly written.
Off the record, don't worry, you'll never insult me. It's just funny, even though I'm way Dutch, I can be old fashion in some Indonesian habits and customs. And sometimes you make me laugh by the way you look at me like I'm a stranger you've just met! I'm not, I'm just Indonesian.
Most Asian cultures are just about food. Add some badminton to it and you've got the Indonesian culture ;-) But I guess, till yesterday, you never realised how true that is and what I meant by saying that.
Not sharing some recipes (with love, I'll explain most of the other Indonesian recipes) is just an example.
A'way, the 2 of us have had the best time ever with you guys. It's only a pity we still got stucked with the guinea pigs!!
Do I write in English or Dutch? Ok I´ll write in Dutch. My mother-in-law is Russian from Kazachstan and she does not share her recipes either. They are family secret. My boyfriend however knows it and is learning me to cook some dishes.
Haha Hette je zegt OK I'll write in Dutch en vervolgens typ je Engels!! :)
hahahahahaha, ik was heel even afwezig geloof ik. Opgeslokt door het werk.
Lekker handig weer.
LOL
Dat vind ik nou zo geweldig, die cultuurverschillen, ook al ben je allebei Nederlands (maar met verschillende achtergronden)... ik merk het zelfs al met sommige vrienden die niet, zoals ik, als "braaf katholiek meisje" zijn opgevoed op het platteland... heb veel van al mijn vrienden geleerd, van die uit Suriname, Indonesië, de Antillen, Duitsland, België en Irak, maar ook van alle Nederlandse vrienden, juist door zulke verschilletjes. En zo lang Sheila nog Fu Yong Hai voor je wil koken is er niks aan de hand toch? ;)
Hey kijk Nic, Hette herkent het dus ook!
En Janneke is helemaal geen 'braaf katholiek meisje', hoor :-)Gaan die naar Pearl Jam? ;-)
En idd, ik ben de beroerdste niet, ik maak zo weer fu yong hai voor je. Maar je moest eens weten, hoe goed mijn overige gerechten zijn. Van de semoor had je laatst ook genoteen, weet je nog?
Ik vind het erg leuk al die vriendschappen die zo verschillend zijn. Ik heb ook een aantal vriendinnen waarvan buitenstaanders zich afvragen hoe dat nu zulke goede vriendinnen kunnen zijn, omdat we als dag en nacht van elkaar verschillen. Maakt het alleen maar interessanter. Ik ben benieuwd of de Konimex-variant van de Foe Yong Hai is gelukt! Ik ben zelf van Surinaamse afkomst en heb mijn oma ook vaak gevraagd naar haar keukengeheimen, maar het smaakt toch nooit hetzelfde, dus ik zou inderdaad maar ingaan op het aanbod van Sheila om het zo vaak voor je te maken als je maar wilt.
@Sheila: thanks!
@Hette: maar jij kan de gerechten weer van je vriend leren maken! Ik moet maar gewoon vaak bij Sheila gaan eten :-).
@Janneke: het gekke is dat het me steeds weer zo verbaast als er zo'n verschil opduikt. Maar ik vind het altijd wel erg leuk hoor!
@Teddy: ik heb de mix al wel gekocht, maar nog niet gemaakt. Ik hou je op de hoogte!
Heerlijk toch, al die cultuurverschillen? Dat maakt de wereld zo boeiend! Vanuit Sheila's perspectief kan ik het me voorstellen, dat ze de keten niet wil doorbreken. Maar in jouw geval had ik misschien net zo verbaasd gereageerd. Cultural richness, it's lovely!!
:D
Veel meer heb ik er eigenlijk ook niet aan toe te voegen, you just made me smile ;)
@Sheila: nee joh, ik ben geen braaf katholiek meisje, maar wat ik bedoel... mijn ouders hebben wel hun best gedaan (en zijn af en toe dan ook hevig teleurgesteld, maar ja, dat hoort er ook bij toch) ;) Maar hoe dan ook, dat katholieke heeft zeker veel invloed gehad op wie ik nu ben!
En Nic, ben wel benieuwd hoe de Conimexvariant smaakt! Ben over de babi pangang niet zo te spreken, misschien ligt het aan mij, maar die smaakt echt niet zoals die van mijn favoriete Chinees ;)
Appeltaart?? Ben net op zoek naar een recept van oud-hollandse appeltaart. Kun je het recept even delen?
Verschillen blijf je altijd houden, maar dat maakt het ook wel weer leuk. Grappig om dit te lezen.
Hoe was de dierentuin eigenlijk?
@neilz: je hebt helemaal gelijk!
@falleri: you make me smile too!
@janneke: zodra ik het geprobeerd heb laat ik het je weten.
@yoastie: alsjeblieft!
@renne: dierentuin was leuk! Ik denk dat Sheila er tzt nog wel een log over schrijft. Maar de moeite waard, gezien de toegangsprijs (maar 6 euro)
En hoe smaakte de Mr. Conimex Foo Yong Hai?
En wat een leuke foto van jullie 2! Goh, wie heeft die gemaakt??
Ik zal idd wel een verslag schrijven, maar ik red het allemaal niet voordat ik zaterdag vertrek! Pff... ik ben zó druk op het werk. Heb niet eens meer tijd om jou uitgebreid te bellen (dat zegt genoeg).
@ Janneke,
uiteraard weet ik toch dat jij niet dát bent 'geworden', wat jouw ouders van jou verwacht hadden :-)
@ Falleri
Veel fun morgen in de stad!
Dutch, English? I don't know. I'll keep it in the spirit of your blog and write English. It's great isn't it. Having different friends. Different cultures. Different meanings and thoughts. That's the beauty of it all.
I have a couple of friends that are so not like me. Even the boyfriend is so totaly not like me. But still we click. And I guess it's the same with you and Sheila.
Post a Comment