Do you remember reading that Little House on the Prairie story where they ate watermelons that had grown in the night air and they got sick? I don't remember in what exact book it was, but I had to think of it as I was taking a walk tonight.It's so cool to have the time to take walks after dinner, without constantly thinking either "I have to do this and that assignment, why am I walking instead of working" or "I'm really too tired to walk but it's good for me and will help me get better soon". Tonight, all I had to think about was how beautiful the scenery around our town is, and how lovely the fresh air felt. I could feel that fall is not far away. It gets dark sooner and because it's been rainy, lots of leaves have fallen. But you know what? That's ok.
Soon we'll be closing the curtains before dinner. It'll be apple pie and tea time. I love the coziness of fall. And when we live in the trailer it's bound to be cozy anyway so I might as well enjoy it!
3 comments:
Ik ben nu al strontchagrijnig van de herfst. Ik denk aan de buien en de wind, en voor mij hoeft het niet zo. Dan heb ik nog liever winter. Daarna wordt het weer fijn lente!
Maar je weet, je positiviteit is je kracht. Houden zo.
Helemaal gelijk! Er zijn ook een aantal mooie en gezellige dingen aan de herfst verbonden.
Het spijt me wel dat er al twee weken kerstspullen te krijgen zijn hier in de supermarkten, maar dat moet je ook maar op de koop toenemen...
Trouwens: de huidige Mrs. Yoastie vraagt zich af waar je wandelt en wil de volgende keer als ze in NL is daar ook wandelen... (inclusief jurkjes geloof ik :-) )
Wandelen is heerlijk... één van de mooiste dingen van najaar en winter ook, tenminste als het zonnig is, koud misschien, maar droog, en dan heerlijk wandelen met wat vrienden in het bos, goede gesprekken voeren, genieten van de natuur... heerlijk! Verder ben ik niet zo'n herfst- en winterfan... heb altijd een najaarsdip.
Post a Comment